Tandoor to gliniany piec w kształcie beczki lub dzbana używany do gotowania i pieczenia. Jest znany w wielu krajach pod nazwą tandyr, tandir, tambour czy tanur. Wielbiciele tandoor zachwalają niepowtarzalny smak przygotowywanych w nim potraw. Spotkamy go przede wszystkim w regionach centralnej i południowej Azji wliczając Kaukaz, a jego metalowa wersja jest powszechnie stosowana w wielu restauracjach na całym świecie.
Spis treści
- Piec tandoor – budowa
- Nazwa
- Zalety pieca tandoor
- Historia tandoor
- Historia legendarnego szefa kuchni, który spopularyzował piec tandoor
- Słynne na całym świecie dania tandoori
- Rodzaje pieca tandoor, budowa
- Ile kosztuje piec tandoor?
- Tandoor a tandoori ? czym się różnią?
- Porady jak gotować smaczne dania w tandoor
- Jak rozpalić piec tandoor
- Zalecenia i przeciwskazania
Piec tandoor – budowa
Tandoor to cylindryczny piec z nieco węższym górnym wejściem, tradycyjnie zbudowany z gliny. Jednak nowoczesne wersje dla gastronomii mogą być również wykonane ze stali nierdzewnej – najczęściej elektryczne lub zasilane gazem . Tradycyjny piec tandoor zasilany jest drewnem lub węglem drzewnym, który rozpalamy wewnątrz pieca. Piec wykonany jest ze specjalnego materiału – gliny szamotowej. Materiał ten nagrzewa się, magazynuje ciepło i oddaje je przez długi czas. Dzięki temu możemy przygotować potrawy niemal każdego rodzaju – mięso, ryby, warzywa czy chleb, które będą delikatne i zdrowe – bez dodatku tłuszczu. Po rozgrzaniu temperatura wewnątrz może osiągać 480 stopni C. Budowa pieca składająca się z gliny szamotowej pozwala podtrzymać wysoką temperaturę przez długi czas przy relatywnie niewielkim zużyciu opału.
Nazwa
Nazwa tandoor pochodzi od perskiego tanur co oznacza gliniany piec. Z kolei perska nazwa tanur pochodzi od języka akadyjskiego tinuru (tin – glina, nura – ogień). Zatem można przyjąć, że nazwa ma pochodzenie semickie. W sanskrycie tandoor nazywany jest taż jako kandu.
W niektórych krajach nazwa tandoor może się nieznacznie różnić np. w Iranie jest to tandur i tannur, w Armenii tonir, w Gruzji tone, w języku arabskim tannur, hebrajskim tanur.
Zalety pieca tandoor
- Gotowanie bez dodatku tłuszczu. Dania przygotowywane w glinianym piecu nie wymagają użycia tłuszczu dzięki czemu gotowanie w tandoor jest zdrowszą metodą przygotowywania posiłków. Dania posiadają mniej kalorii, dlatego jest idealnym wyborem dla wszystkich, którzy chcą schudnąć lub zachować zdrową dietę. Zawartość tłuszczu w kurczaku tandoori wynosi około 5,1 g na 100 g, czyli znacznie mniej niż w innych potrawach
- Zachowanie wartości odżywczych produktów. Ciepło z żaru gotuje jak grill, podczas gdy gliniane ściany pomagają w cyrkulacji powietrza, wytwarzając gotowanie konwekcyjne, które zatrzymuje wilgoć i wartości odżywcze w produktach
- Unikalny profil smakowy. Piece Tandoor nadają przygotowywanym w nich potrawom niepowtarzalny smak. Gdy tłuszcz z mięsa i soki w warzyw kapią na żar, wytwarzają dym, który dodatkowo wzmacnia smak
- Brak konieczności konserwacji. Nie wymaga też częstego czyszczenia. Jedyne, co musimy zrobić, to wymienić węgiel, który był wcześniej używany
- Wszechstronność zastosowania. Posiada nie tylko funkcję pieczenia, ale również gotowania, grillowania, duszenia i podgrzewania potraw. W górnej części pieca znajduje się czarny, metalowy pierścień, na którym możemy umieścić patelnię lub garnek i gotować (lub podgrzewać) potrawy podczas rozpalania w piecu. Niektóre modele mogą posiadać ruszt grilla
- Oszczędność paliwa. Konstrukcja z gliny szamotowej magazynuje ciepło i pozwala utrzymać stałą wysoką temperaturę gotowania. Ciepło może zostać uwolnione tylko przez otworzenie górnej pokrywy. Boki glinianego korpusu odbijają bezpośrednie ciepło ognia, zwiększając intensywność ciepła, które może osiągnąć wysokie temperaturę nawet do 480 stopni Celsjusza. Dobra izolacja termiczna gwarantuje efektywne wykorzystanie paliwa
- Element dekoracyjny. Piec oferowany jest w różnych kształtach i wzorach, często z metalowymi okuciami, które nie tylko wzmacniają piec, ale pełnią rolę dekoracyjną. Ze względu na walory estetyczne, tandoor nie tylko pełni funkcję użytkową, ale też dekoracyjną
Historia tandoor
Historia tandoor zabiera nas 5000 lat wstecz do doliny Harappan w starożytnych Indiach. W pracach wykopaliskowych prowadzonych na tym terenie odnaleziono pozostałości tego pieca. Jednak wykorzystanie pieca nie ogranicza się jedynie do Indii, ale również do centralnej i zachodniej Azji. Jego pozostałości odnaleziono też w cywilizacjach starożytnego Egiptu i Mezpopotamii.
Później wynaleziono mobilną wersję tandoor, którą łatwo przenosić z miejsca na miejsce. Było to w XVII w., w czasach królestwa Dżahangira. Dzięki temu, kiedykolwiek król podróżował, piec był zabierany razem z nim przez grupę kucharzy.
Idea wspólnego pieca
Historia tandoor nie byłaby kompletna gdybyśmy nie wspomnieli o postaci Nanak – założyciela i guru religii sikhizmu, który zachęcał do korzystania z tandoor. Aby poprawić jakość życia i pozbyć się barier powodowanych przez system kastowy, nawoływał ludzi do budowy sanjha chulha (wspólny piec) w swoim sąsiedztwie. Pomysł budowy wspólnego pieca nie tylko pomógł w pozbywaniu się kasty i barier w społecznościach, ale też stworzył punkt spotkań kobiet, dając miejsce na rozmowy i plotki. Dzięki temu kultura gotowania tandoor mocno zakorzeniła się w Indiach i obecnie trudno znaleźć kogoś, kto nie ślinił by się na słowa: kurczak tandoori, tandoori roti, naan i inne dania.
Początkowo piec umieszczano w ziemi do pewnej wysokości i palono w nim jedynie drewnem. Taka budowa pieca tandoor pozwalała dłużej podtrzymać temperaturę. Takie piece nadal możemy spotkać w Indiach, Pakistanie czy Afganistanie. W krainie Pendżab w Indiach wciąż funkcjonują wspólne tandoor. Inne modele obejmują formy naziemne stojące na nóżkach, a nawet warianty metalowe często stosowane w restauracjach.
Podsumowując, można zatem przyjąć, że piec tandoor pochodzi od krajów arabskich, skąd rozprzestrzenił się do Indii i na zachód.
Historia legendarnego szefa kuchni, który spopularyzował piec tandoor
Kundan Lal Gujral to indyjski restaurator, szef kuchni i kulinarny innowator. Wynalazł indyjskie kultowe dania, popularne na całym świecie. Wśród nich znalazły się Butter Chicken, Tandoori Chicken i Dal Makhani. Jest założycielem sieci restauracji Moti Mahal Deluxe. Eksperymentował m.in. poprzez marynowanie kurczaka w jogurcie i umieszczanie go w tandoor, w piecu, który był znany wcześniej jedynie do wypieku chleba. Ten eksperyment doprowadził do powstania kultowego dania Tandoori Chicken, popularnego w indyjskich restauracjach na całym świecie. W ten sam sposób, tysiące takich dań inspirowanych kuchnią powyższego restauratora znajdziemy na całym świecie. Z jego przepisu na kurczaka tandoori wywodzi się danie Homar Tandoori. Podobnie do mięsa, w piecu tandoor przygotowujemy też chleb tandoori taki jak Tandori Roti, Tandoori Naan, Tandoori Laccha Paratha.
Style gotowania tandoor
Dzięki temu tandoor jest obecnie jednym z najważniejszych elementów kuchni w restauracjach indyjskich na całym świecie. Ponieważ obejmuje geograficznie ogromne regiony to powstały różne style gotowania w tandoor: styl pendżabski, afgański czy ormiański.
Dla niektórych słowo tandoor może kojarzyć się jedynie z daniem kuchni indyjskiej – kurczak tandoori. Ale tandoor jest tak naprawdę przyrządem do gotowania i techniką wykorzystywaną w pozostałych regionach Azji do pieczenia chleba i przygotowywania dań.
Słynne na całym świecie dania tandoori
Kurczak Tandoori (Tandoori Chicken)
Przede wszystkim Kurczak Tandoori jest to najbardziej popularne danie na całym świecie przygotowywane w tym piecu. Ta prosta w przygotowaniu potrawa oferuje niepowtarzalny smak. Kawałki kurczaka marynujemy w jogurcie, dodajemy przyprawy tandoori i pieczemy w piecu. Danie odpowiednie na każdą okazję – uroczystość, zwykłe spotkanie czy rodzinny grill.
Krewetki Tandoori (Tandoori Prawns)
Podobnie do większości dań tandoori ponieważ kieruje się podstawową zasadą gotowania w tandoori mówiącą, że nie powinno się używać oleju. Najczęściej wykorzystujemy krewetki tygrysie, ale mogą też być mniejsze gatunki.
Ryba Tandoori (Tandoori Pomfret)
Typowe danie nadmorskie, łatwe i szybkie w przygotowaniu dzięki czemu idealne na wszelkie imprezy. Ma oryginalny, nietypowy smak. Przygotowuje się poprzez marynowanie filetów ryby i wolnym pieczeniu na ruszcie grilla w piecu.
Chleb Tandoori Naan
Niewątpliwie chleb tandoori to jedna z najpopularniejszych potraw pieczonych w tandoor. Możemy upiec też różne rodzaje chleba i podpłomyki. Nie tylko indyjskie odmiany. Do najpopularniejszych możemy zaliczyć chleb Tandoori Roti, Naan, Kulcha, Lachha Paratha.
Szaszłyki z owoców (Tandoori Friut Chaat)
Tandoori Friut Chaat to prosty szaszłyk, który wykonujemy z marynowanych owoców: jabłek, ananasa czy winogron. W Indiach dodaje się też paprykę.
Kurczak malajski (Tandoori Malai Tikka)
Godny uwagi jest też kurczak malajski tikka z mięsa marynowanego w kremowym sosie. Fragmenty kurczaka bez kości marynujemy w marynacie z jogurtu, śmietanki z przyprawami a następnie przygotowujemy z nich szaszłyki pieczone w tandoor.
Grzyby Tandoori (Tandoori Mushroom)
Do marynaty grzybów używamy przyprawy Tandoor Masala i pasty z czosnku i chili, a następnie je grillujemy. Najczęściej podajemy na puree ziemniaczanym i smażoną cebulą, kolendrą i miętowym sosem chutney.
Zielony kebab (Hariyali Kebab)
Powstaje poprzez marynowanie kawałków kurczaka bez kości w zielonej paście. Pasta powstaje poprzez zblendowanie liści mięty, kolendry, szpinaku i zielonej papryki chili oraz dodanie jogurtu. Z kawałków kurczaka tworzymy szaszłyki pieczone w tandoor.
Rodzaje pieca tandoor, budowa
Kwadratowy tandoor
Kwadratowy tandoor spotkamy najczęściej w restauracjach. Obudowa wykonana ze stali nierdzewnej w kompaktowej formie ulatwiającej zabudowę w kuchni. Wewnątrz zazwyczaj znajduje się gliniany, podgrzewany dzban zaizolowany od ścian zewnętrznych. Zasilany jest najczęściej gazem, rzadziej węglem drzewnym. Mimo to kucharze preferują jednak wersję na węgiel ze względu na unikalny smak potraw. Spalanie węgla drzewnego w kuchni wymaga też odpowiedniego okapu podłączenia do wentylacji.
Gazowy tandoor
Zasilany gazem ziemnym lub propan butan. Podobnie jak piec kwadratowy, budowa pieca tandoor na gaz sklada się ze stali nierdzewnej. W środku znajduje się płyta umieszczona nad palnikami, które podtrzymują ciepło. Gazowy piec jest łatwy i stosunkowo tani w użytkowaniu.
Gliniany tandoor
Niewątpliwie jest to najpopularniejsza wersja. Całość wykonana z gliny szamotowej i metalowych elementów. Taka budowa pieca tandoor pozwala osiągnąć temperaturę do 480 st. C. W zależności od modelu budowa pieca tandoor może składać się z dodatków uszlachetniających, poprawiających trwałość i jakość pieca. Na przykład w Anglii produkowane są piece z gliny występującej tylko w kilku kopalniach na całym świecie. Taka glina jest czysta i oferuje lepszą trwałość po rozpaleniu. Piec gliniany ma lepszą wydajność i lepiej trzyma ciepło niż inne materiały. Taka konstrukcja pozwala piecom glinianym przygotować dania o wyjątkowym smaku i aromacie. W końcu fakt, że jeśli coś jest używane od około 5000 lat, to wskazuje, że odniosło sukces.
Tandoor beczka (drum tandoor)
Wewnątrz metalowej obudowy w kształcie beczki znajduje się gliniany dzban. Taka budowa pieca tandoor powala na gotowanie jedynie na zewnątrz budynku. Podobnie jak piec gliniany zasilany najczęściej węglem drzewnym lub drewnem.
Ile kosztuje piec tandoor?
Cena tandoor zależy od rodzaju pieca (gazowy, elektryczny, ceramiczny) i jego parametrów takich jak rozmiar i pojemność, grubość ścian, jakość gliny i akcesoria jak: termometr, dodatkowy ruszt. W zależności od modelu, piec tandoor z gliny szamotowej kosztuje ok. 2-5 tys zł, elektryczne 3-6 tys. Zł. Najdroższe będą piece komercyjne ze stali nierdzewnej dla gastronomii, które mogą kosztować 10-30 tys zł.
Tandoor a tandoori ? Czym się różnią?
Tandoor to piec, a tandoori to dania w nim przygotowywane. Niekiedy Tandoori może też określać techniki gotowania potraw w tandoor.
Porady jak gotować smaczne dania w tandoor
Nie bójmy się eksperymentować w kuchni. Warto poznawać nowe dania i style gotowania. Jedną z propozycji jest gotowanie tandoori, czyli jednej z najstarszych technik przyrządzania posiłków. Jej ślady odkryto w wielu stanowiskach archeologicznych. Podczas gdy dla niektórych słowo tandor może kojarzyć się jedynie z potrawą serwowaną w restauracji indyjskiej, to tak naprawdę jest to cały proces przygotowywania posiłków. Ten model gotowania zyskał ogromną popularność na całym świecie. Do gotowania używamy różnych rodzajów mięs: kurczaka, wołowinę cielęcinę i ryby.
Proces gotowania w tandoor obejmuje mięso i warzywa, które najczęściej gotujemy na długich szaszłykach umieszczonych na szpikulcach pionowo lub na ruszcie grilla. Tradycyjnie mięso pozostawiamy w marynacie z jogurtu i przypraw na kilka godzin przed gotowaniem. Na koniec szpikulca naszego szaszłyku możemy dodać mały kawałek cebuli lub ziemniaka, aby uchronić mięso przed spaleniem. Gotowanie jest bardzo szybkie, ponieważ metalowy szpikulec przewodzi ciepło do środka potrawy.
Ciasto na chleb umieszczamy zazwyczaj na ścianach wewnętrznych na około dwóch trzecich wysokości. Ciasto najwygodniej przykleić do ścianki za pomocą specjalnej poduszki (Tandoor Gaddi). Kiedy podpłomyk nabiera temperatury, zaczyna się piec, pęcznieje i oddziela się od boków. Ten chleb piecze się tylko kilka minut, a następnie usuwa się go metalowym szpikulcem. Jeden ma płaski koniec przypominający dłuto, którym odrywamy chleb od ścianki pieca. Drugi ma na końcu haczyk, który wkładamy do chleba, aby zapobiec spadnięciu na dno pieca. Aby opanować odpowiednią technikę, musimy trochę poćwiczyć.
Sery i krewetki zwykle gotujemy w foremkach, aby się nie przesuwały. Dla pizzy możemy użyć metalowego talerza lub siatki, które opuszcza się poziomo w tandoor.
Pilnujmy czasu pieczenia. W zależności od stopnia nagrzania pieca, na przygotowanie grzybów lub warzyw wystarczy zazwyczaj 5 do 10 minut. Ryba będzie gotowa po około 15-20 minutach, a szaszłyk po ok. 25 do 30 minutach. Kurczak będzie gotowy zazwyczaj po około 30 do 40 minutach.
Jeśli chcemy uzyskać chrupiącą skórkę, otwórzmy nieznacznie dolny właz i pokrywę na 7 do 10 minut przed końcem gotowania. Dzięki dodatkowemu przepływowi powietrza skórka będzie chrupiąca, a mięso wewnątrz delikatne.
Marynata tandoori
Większość marynat tandoori opiera się na jogurcie. Może to być zaskoczeniem dla niektórych, jednak jogurt jest tak naprawdę doskonałym składnikiem dla marynaty mięsa ze względu na swoją naturalną kwaskowatość i łagodny smak. Poza tym dobrze przylega do mięsa i stanowi dobry nośnik dla przypraw. Jeśli ktoś nie lub jogurtu to może zrezygnować, ale wówczas przyprawy należy wetrzeć w mięso aby uzyskać jak najwięcej smaku.
Przyprawy tandoori
Niewątpliwie dania tandoori zawierają szereg przypraw. Najważniejszy element widać już z daleka: potrawy mogą być czerwone lub żółte w zależności od składu marynaty. Kolor czerwony często pochodzi od nasion Annatto, żółty od szafranu i kurkumy. Ponadto, do tradycyjnych dań tandoori dodajemy też imbir, czosnek, kolendrę w proszku, pieprz cayenne oraz garam masala. Garam masala to zazwyczaj kombinacja przypraw takich jak kardamon, kumin, cynamon, goździki, gałka muszkatołowa i czary pieprz. Reasumując, Garam Masala to znakomita mieszanka przypraw ponieważ nadaje nadaje daniu łagodny, a zarazem bardzo aromatyczny charakter.
Dodatkowo, poza marynowaniem w jogurcie, kurczaka możemy przyprawić mieszanką Tandoori Masala. To mieszanka przypraw pochodząca z kuchni indyjskiej, którą możemy używać do każdego mięsa pieczonego w tandoor. W zależności od regionu pochodzenia mieszanka zawiera czosnek, cebulę, pieprz cayenne, imbir i garam masala. Przyprawa jest dość pikantna zatem jej ilość zależy od naszych preferencji. Jeśli wolimy łagodniejsze dania to dodajmy mniej.
Jak rozpalić piec tandoor?
Pierwsze rozpalenie
Nowy piec należy poddać procedurze pierwszego przepalenia. W tym celu otwieramy pokrywę oraz dolny właz. Nie używamy drewna ani węgla tylko wióry i bardzo drobne szczapki drewna. Następnie podpalamy i podtrzymujemy ogień. Tym materiałem palimy nie krócej niż 30-40 min. Jeśli wiór się wypalają należy dokładać. Naszym celem jest dobrze ogrzać ściany i dno pieca, a dopiero potem możemy stopniowo podnosić płomień do szyi pieca, zwiększając ilość wiór i drewna. Później, po 30-40 min. możemy zacząć układać grubsze drewno, starając się nie dopuścić do gwałtownego wzrostu płomienia powyżej szyi pieca. Ta ostatnia zasada dotyczy każdego późniejszego rozpalenia. Płomień powyżej szyi pieca nie jest potrzebny, musimy jedynie rozgrzać piec. Podczas rozpalania wnętrze najpierw zrobi się czarne co jest normalnym zjawiskiem. Potem zacznie robić się białe. To znak, ze piec osiągnął temperaturę roboczą. Węgiel można usuwać przez dolny właz za pomocą dołączonej szufelki i pogrzebacza. W trakcie gotowania żar rozsuwamy płasko na dnie aby nie przeszkadzał w gotowaniu. Ma on za zadanie jedynie podtrzymać temperaturę. Potem zamykamy dolny właz, umieszczamy wewnątrz mięso oraz zamykamy pokrywę wraz z mniejszą nakrywką.
Rozpalanie zwykłe
Po przepaleniu pieca metodą pierwsze rozpalenie opisaną powyżej, możemy przejść do normalnej procedury rozpalania. W tandoor można palić drewnem opałowym lub węglem drzewnym:
- Rozpalanie drewnem opałowym – w przypadku drewna opałowego załadujmy ok. 2/3 objętości pieca sprawdzając czy dolny właz jest otwarty. Potem zapalmy drewno i regulując dopływ powietrza (przez otwarcie lub domknięcie dolnego włazu) zapewnijmy płynne podgrzewanie pieca. Im bardziej otwarty jest właz tym więcej tlenu i większy ogień. Zalecane jest powolne nagrzewanie pieca co może zająć ok. 60 min. Kiedy tandoor osiągnie temperaturę roboczą to jego ściany zaczną się robić białe. Zwykle wystarcza do tego jeden załadunek drewna 2/3 objętości. W zależności od rodzaju drewna może być konieczne dołożenie opału.
- Rozpalanie węglem drzewnym – załadujmy ok. 2 kg węgla drzewnego i rozpalmy. Można użyć mieszanki węgla, drobnych szczapek drewna i gazety. Później, po ok. 20 min. palenia możemy dodać kolejne 5 kg węgla i pozostawić aż przekształci się w żar. Taka ilość węgla powinna wystarczyć do nagrzania pieca do odpowiedniej temperatury i przygotować go do gotowania. Bez wątpienia dobrej jakości węgiel drzewny robi dużą różnicę w nagrzewaniu i podtrzymywaniu temperatury. Wcześniej upewnijmy się też, czy węgiel jest suchy.
Ilość węgla (lub drewna) zależy od rodzaju potrawy (szaszłyk, kurczak, dziczyzna, ryba lub warzywa) oraz liczby gości. Dlatego ilość opału może wahać się od 1/2 do 2/3 objętości pieca. Podobnie jak piec na pizzę, piec tandoor również musi osiągną odpowiednią temperaturę. Wysoka temperatura pozwala na szybkie przygotowanie potraw oraz umożliwia samooczyszczanie (wypalanie) ścianek. Jest to ważne zwłaszcza w przypadku pieczenia chleba tandoori na ścianach tandoor. Jeśli piec nie osiągnie właściwej temperatury wówczas na chlebie mogą pojawić się niedopalone pozostałości. W przypadku gwałtownego i szybkiego nagrzewania, na powierzchni mogą powstać włoskowate pęknięcia, co jest zjawiskiem naturalnym dla materiału i nie ma wpływu na funkcjonalność urządzenia.
Rozpalanie tandoor zimą
Zimą należy najpierw ogrzać piec stosując metodę pierwszego rozpalenia, a następnie można rozpalić go tradycyjnie nakładając drewno opałowe na 2/3.
Zalecenia i przeciwskazania
Ochrona przed warunkami atmosferycznymi
Tandoor to piec mobilny i w przypadku nie używania przez dłuższy czas (np. zimą) warto go zabezpieczyć przez wilgocią i różnicami temperatur. Jeśli po deszczu uległ zamoczeniu to pozostawmy go do wyschnięcia lub rozpalmy niewielki ogień na dnie i pozostawmy na powolne nagrzewanie. Należy unikać sytuacji, w której rozgrzany piec będzie narażony na deszcz. Z tego względu nie zaleca się jego rozpalania w przypadku niepewnej pogody.
Pozostałe zalecenia
Tandoor nie należy gasić wodą. Po zakończeniu gotowania zamknijmy pokrywy i dolny właz. Całkowite schłodzenie pieca może zając 8-12 h.
Poza tym nie używajmy chemii ani wody do czyszczenia. Dodatkowo nie rozpalajmy pieca wewnątrz budynku, pod altaną czy na balkonie (wysokość płomienia może osiągać 1 metr).
Podczas obsługi tandooru należy pamiętać, że zarówno piec jak i metalowe elementy mogą się bardzo nagrzewać dlatego używajmy rękawic ochronnych, a dzieci trzymajmy z dala od gorącego pieca. Podczas otwierania pokrywy uważajmy na gorące powietrze uwalniane z wewnątrz.
Poza tym równie ważne by nie rozpalać ognia w połowie procedury stygnięcia. Może to pogorszyć jakość pieca.
Naturalne szwy i łączenia
Gliniany tandoor posiada łączenia – szwy termiczne, które pracują podczas nagrzewania. Mogą być bardziej widoczne podczas gwałtownego rozpalania, dlatego zaleca się unikać szybkiego wzrostu temperatury.
Piece tandoor idealnie sprawdzą się w ogrodzie podczas przygotowywania posiłków dla rodziny lub podczas spotkań z przyjaciółmi. Inwestycja w tandoor jest doskonałym wyborem zwłaszcza jeśli lubimy gotować i próbować nowych kuchni, ponieważ pozwala urozmaicać potrawy, które przygotowujemy w domu. Niepowtarzalny smak i doskonała wydajność, które oferuje tandoor, nie mają sobie równych w porównaniu z jakąkolwiek inną metodą gotowania.
Sprawdź też naszą ofertę na piece tandoor >> tutaj!